The Bells of Old Tokyo

‘The Bells of Old Tokyo’ van Anna Sherman

“A small metal plaque on the tower read: ‘Shiba Kiridōshi. One of Edo’s Bells of Time’. (…) The bells tolled the hours, so the shogun’s city would know when to wake, when to sleep, when to work, when to eat. Beside the metal plaque was a map showing the sound range of each bell, a series of circles overlapping each other like raindrops in a still pool. Raindrops frozen at the moment they strike water.”

Anna Sherman gaat op zoek naar de klokken van het oude Edo die vroeger de tijd aangaven en gebruikt dit gegeven als kapstok voor haar ontdekkingsreis door het moderne Tokyo, de geschiedenis van de verschillende wijken, ontmoetingen met bijzondere mensen en een reflectie op de betekenis van tijd.

‘The Bells of Old Tokyo’ is geen roman, geen reisverslag en ook geen geschiedenisboek. Ik zou het omschrijven als een kruising tussen de memoires van een expat over haar tijd in Tokyo, een geschiedschrijving van deze stad, en een poëtische verhandeling over tijd. Een buitengewoon boek, dat verschillende genres samenbrengt.

Het is een doorwrocht werk ook; ongeveer een derde van het boek bestaat uit notities en de bibliografie. Niet overslaan want zeker de moeite waard; een schat aan informatie en zeer inspirerend.

Voor iedereen met belangstelling voor de culturele historie van Japan en die met veel plezier in de wijken van Tokyo heeft rondgeslenterd of dat graag zou willen. Minder geschikt voor mensen die van fictie en focus houden.

Ach jongens, wanneer kunnen we weer… Echt een heimwee-boek dit.